KMA dag 5: De tocht is begonnen

Ik sla een paar dagen over. Kan er niets aan doen. De verbinding is niet al te best in de plaatsen waar ik ben geweest. Het kan zijn omdat ik al aardig wat kilometers heb gemaakt door de bossen en tussen de bergen. 

Dat is ook meteen goed te merken. Tijdens mijn laatste mooie reis zijn we rustig begonnen en uiteindelijk bij de hoogtemeters van de Pyreneeën aangekomen. Nu is het andersom. Ik ben na twee dagen fietsen door een glooiend landschap vol in de bergen beland.

Het glooiende is prima te doen. Beetje klimmen, soms wat meer klimmen maar altijd weer omlaag.

Kleine samenvatting van de eerste dagen, 

Dag 1:

Na aankomst in Washington ben ik direct naar Manassas gefietst. Dat was heel spannend. Er is namelijk geen fietspad vanaf het vliegveld naar Manassas dat 40km verderop ligt. Vergelijk het met airport Rotterdam naar Scheveningen over de snelweg. Het is te doen maar leuk is anders.

Dag 2:

Ik ben nu eenmaal in de buurt van Washington, het zou zonde zijn de toeristische zooi niet te gaan bekijken. Nou dat heb ik gedaan. Eerst 5km lopen naar een bus en dan 45 minuten in de bus. Washington is vooral groot en wijds. De straten breed en huizen hoog. Enige afwijkende van andere grote steden zou ik de grote mate van beveiliging noemen. Bij elk belangrijk gebouw (allen met namen van presidenten en hoogwaardigheidsbekleders) is een perimeter van beton opgetrokken en staan de agenten en militairen om elk voertuig te controleren en mensen aan te spreken die te dichtbij komen.

Wat mij nog meer opviel was de grote armoede in de stad. Tenten kampen, en bedelaars op bijna elke hoek of in elk park .

Oh en het gebrek aan supermarkten of groceries. Koffie of eten is er genoeg, mijn god aan voedsel geen gebrek. Waarom de mensen dik zijn is mij inmiddels compleet duidelijk maar daar kom ik vast nog eens op terug.

Dag 3:

Eindelijk, fietsen! Daar kwam ik voor. Op de fiets van Manassas naar Charlottesville. Mooi weer dus in 1keer de 150 kilometer afgelegd. En dat was prima te doen. Ok aan het eind begonnen de Rolling hills maar het is mij gelukt. Helaas was er nergens een camping in de stad en nog eens 20 km ging mij te ver. Ik heb kamp ToetNL opgezet in een industrieterrein. Prima te doen. Was ook te moe om aan de consequenties te denken.

Dag 4: 

Op naar het plaatsje Vesuvius. Helaas is dat niet gelukt. Ik had namelijk niet gezocht naar een camping of gekeken naar wat mij te wachten te stond. Nou een mega klim door een (prachtige) bergpas was mijn deel. 

Ik ben hier voor de zoveelste keer positief verrast door de vriendelijkheid van de Amerikanen. De zon scheen flink dus er moest goed gedronken worden. Meerdere malen is mij water aangeboden. En ik heb boven op de berg bij een uitkijkpost koffie gekregen van twee wiet rokende fietsers die met de auto net wilde vertrekken. Wiet roken? Jawel, mij werd ook een pretsigaret aangeboden maar ik zei dat ik hem net had uitgemaakt..

Ik ben hier ook 2 fietsers uit Australië tegengekomen , origineel uit Zuid Afrika. Ze hebben mij het advies gegeven naar een camping bij Sherando Lake te gaan. De berg af. En dan de dag erna om de berg heen weer op route. Dit betekende overigens wel geen Vesuvius voor mij . Niks aan te doen.

Uiteraard ben ik eerst eigenwijs mijn eigen pad gegaan om erachter te komen dat hun optie de enige camping was. Dus ik toch omlaag de berg af en naar de camping . Waar ik niet welkom was aangezien ik niet geboekt had. Ik zei dat ik twee vrienden had die er al waren. Vooruit dan maar, wel bij ze op hun plek gaan staan. Ja mevrouw. Zo gezegd en gedaan.

Ze waren verbaasd mij te zien. Maar het was gezellig en ik mocht zeker mijn tent naast ze opzetten.

In de avond mijn eerste biertje gekregen van Ron en Alie. Twee bejaarde camping beheerders die alles over Nederland wilde weten en mij alles over Trump wilde vertellen. Nou dat mochten ze. Tenminste zolang mijn biertje nog niet op was. Maar toen deze bodem van mijn blikje in zicht was en de zolen van mijn slippers begonnen te smelten van het kampvuur heb ik de pleiterik gemaakt... Op naar mijn bedje.