Hoogste punt gehaald!

Vandaag heb ik het hoogste punt van de Trans American Trail bereikt. De afgelopen dagen waren een prelude, een opbouw naar deze ochtend. Dagen lang de hoogte meters opschroeven tot vandaag de teller op 11.542 ft kwam te staan. 

En ik moet eerlijk blijven , het was in zijn geheel een prestatie maar vandaag viel reuze mee. Vanaf onze slaapplaats in Alma waren we een klein uur later boven. 

Mijn slaapplaats vannacht was overigens onder een skatebaan. Ik heb een bezem gevonden en de boel aan kant gemaakt voor een fijne nacht. Helaas gooide de storm en regen roet in het eten. Toen de druppels op mijn snuit terecht kwamen heb ik mijn bedje verplaatst. 

Maar goed terug naar de Hoosier Pass. Het mooiste geschenk van dagen lang klimmen is dat wij vandaag ook 50 mijl lang hebben gedaald. Of beter gezegd naar beneden zijn gevlogen. En dat is een geschenk. 

Een tijdelijk geschenk, dat wel, de volgende klim staat morgen op het programma. Want uiteindelijk zullen we nog wat te klimmen hebben. Tja we zitten nu eenmaal in de Rocky Mountains. En deze zijn schitterend. Daar kan ik niets anders over zeggen. 

Ik ga mijn ogen sluiten voor de avond. Ik heb een motel geboekt om het gebrek aan nachtrust en comfort van de afgelopen dagen een beetje weg te poetsen. Het is nog steeds vakantie.